گاهی به آسمان نگاه کن

خدایا! کلبه‌ی کوچک و سبز آرامش مرا بر فراز قله‌های سپیدپوش عشقت پایدار بدار.

خدایا! چشمه‌ی جوشان امیدواری مرا در مسیر اقیانوس بی‌نیازی، جاری‌گردان.

خدایا! آسمان لاجوردی اندیشه‌های پویای مرا به نور خورشید آستانت گرمابخش.

خدایا! به صندوقچه‌ی کوچک سینه‌ام، تاب طپش پرشور زندگی را ببخش تا وسعت و فراخی یابد.

خدایا! کلام زمینی مرا با آیات الهام‌بخش الهی، روحی آسمانی ‌بخش تا قلم قادر باشد شکرانه‌ی آن را به‌جا آورد.

خدایا! چشمان کوچک مرا به وسعت کائنات بی‌انتهایت بگشا تا ذره‌ای از نعمت‌های بی‌شمار تو را نادیده نگیرم.

خدایا! پرنده‌ی سبک‌بال وجودم را در آشیانه‌ی آغوش پرمهرت آرام ده تا لالایی دلنشین آفرینش، مرا به خواب شیرین با تو بودن فروبرد.

عبدالحمید پوراسد

نویسنده و مترجم